Home Decore's Shop: การทำเสื่อกก เสื่อต้นไหล เสื่อลายขิด ลำปาวหัตถศิลป์ กาฬสินธุ์

วิถีชีวิตของชาวอีสานที่อยู่กันมาช้านาน คือมักจะทำกินหรือทำใช้กันเองภายในครอบครัว หมู่บ้านเท่านั้น ซึ่งความมีสเน่ห์ของชุมอีสาน บ้านนามล ต.โคกสมบูรณ์ อ.กมลาไสย จ.กาฬสินธุ์ ซึ่งผมเป็นคนที่เกิดอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้เลยผูกพันธ์กับวิถีชีวิก การกิน การอยู่ของสังคม ชุมชนอีสาน

"งานหัตถกรรมในชุมชน มักจะเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิต

นอกจากการใช้งานแล้ว"

ซึ่งสมัยผมเป็นเด็ก ก็ได้ช่วยเก็บหรือหัดบ้าง แล้วแต่โอกาส เนื่องจากครอบครัวยากจน แต่เราก็ภูมิใจในอาชีพของเราเอง ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่ผมคุ้นเคย คืองานหัตถกรรม เช่น เสื้อผ้า หมอน เสื่อกก เสื่อผือ ซึ่งผู้คนมักจะทำกันทุกบ้านและ เมื่อถึงงานบุญ ก็จะนำสิ่งเหล่านี้เป็นของและข้าวสาร และแรงงาน เพื่อนำไปช่วยงานในชุมชน ซึ่งปัจจุบันก็ยังมีอยู่ และมักจะผูกพันธ์กับวัด

จะแตกต่างจากที่อื่น เช่นภาคกลาง เขาก็จะช่วยเป็นแรงหรือเงิน ก็ว่ากันไป ซึ่งเป็นวัฒนธรรมแต่ละท้องถิ่นหรือชุมชนกันไป

"วัฒนธรรมการใส่ชุดหรือถักเครื่องเรือนยิ่งมีน้อยมากขึ้น"

เมื่อผมโตขึ้นก็ได้เข้าสู่สังคมอุตสหกรรม ตามที่เขากำหนดไว้ และยังคงได้เห็นงานหัตถกรรม แต่เริ่มจะลดน้อยลง เพราะคนหนุ่มสาวก็ไม่ค่อยได้ทำกันและมีสื่อต่างๆ เข้าถึงง่าย ดังนั้นผมเห็นแต่ลุงป้า น้าอา เป็นคนทำ ซึ่งไม่รู้จะขายที่ไหนหรือจำหน่ายที่ไหน แล้วกลัวการเอาเปรียบในการจำหน่าย

ผมเห็นคุณค่าของที่มีในชุม่ชนผม และผมคิดว่าเป็นการดีที่จะต่อยอดและส่งต่อวัตถุดิบดีๆ ให้กับคนที่สนใจ

ลำปาวหัตถศิลป์ เป็นหมู่บ้านของผมที่อยู่แถวลุ่มน้ำลำปาว ที่มาจากเขื่อนลำปาว และไปยังลำน้ำชีต่อไป ทำให้เราเห็นต้นไม้ชนิดหนึ่ง ที่เรียกว่า "ต้นไหล" หรือต้นกก เป็นวัชพืชชนิดหนึ่ง ที่มีมากและชอบเกิดบริเวณที่มีความชุ่มชื้น ทำให้มีมากและชุมชนได้ทำการแปรรูปเป็น เสื่อธรรมดา ซึ่งก็ทำกันมาก แม่ผมยังทำเหมือนกัน เพียงแต่เวลาที่ว่างทำกันคือหลังจากทำนา เพราะว่าอาชีพหลักคือ"ทำนา"

เมื่อได้ต้นกกมาแล้ว แม่ผมจะทำการนำมาฉีกเพื่อที่จะเอาเยื่อใส้ขาวๆ ออก แล้วนำไปตากแดด สามารถทิ้งได้หลายเดือน หากแห้งสนิท และไม่ขึ้นราด้วยนะ ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร และที่สำคัญ

"ต้นกกแห้งนี้จะมีความเหนียวเป็นพิเศษ"

เมื่อได้มาแล้วจะนำมาตากแดดแล้วเก็บไว้ใต้ถุนบ้านของแต่ละคน